© Rootsville.eu

Matt T Mahony (B)
Blue Monday - CD presentation
Blauwe Kater Leuven (06-05-2019)

reporter & photo credits: Freddie


info club: Blauwe Kater
info artist: Matt T Mahony

© Rootsville 2019


Vorige zaterdag heb ik wegens andere verplichtingen de 25ste verjaardag van deze kroeg moeten missen, maar vanavond teken ik terug present. Een "Blue Monday" met een CD voorstelling als inzet en wat voor één! Matt T Mahony zal voor velen hier in Leuven nog een onbeschreven blad zijn maar wij kennen deze "strop" maar al te goed. Gentenaar Mattias De Rijcke AKA Matt T Mahony is iedere maand wel te horen tijdens de blues jams bij mama "Miss Marie" in de Gentse juke joint "Missy Sippy", waar hij als een van de steunpilaren mag worden aanzien bij deze jams. Daarnaast is hij nu ook al een tijdje de leadgitarist bij de "Steven Troch Band".

Matt mag aanzien worden als een waar natuurtalent en kan zowel in Blues als Jazz onder de voeten. Het is dan ook met luid applaus te ondersteunen dat zulke klasbakken eens in de spotlights komen te staan. Zijn moment de gloire vindt hier vanavond in Leuven plaats mede door het uitbrengen van zijn debuut EP "Live at Missy Sippy" (album report). Een EP waarop hij alle registers komt open te trekken, een "live" registratie waarop hij zijn talenten volledig kan komen te etaleren. Wij zitten met Rootsville alvast op de eerste rij hier in deze Leuvense juke joint aan de boorden van de Dijle.

Four excellent beat farmes on stage, dat kan niet anders dan vuurwerk geven. Naast string bender Matt T Mahony hebben we op de Mississippi saxophone de al even meesterlijke Olivier Vanden Bauwede. Verder is er nog de uitmuntende ritme sectie met de perfecte grooves aanvoelende Mattias Geernaert aan de basgitaar en ook voor mij een primeur de uitstekende jazzdrummer, een shufflin' rhythm juggler pur sang die enkel gebruikt maakt van snare, bassdrum en cimbalen, Mr. hard working Jan Van Steenbrugge. Deze vier zijn ook verantwoordelijk voor de magistraal mooie EP "Live at Missy Sippy".

Het aanvangsuur wordt hier weerom schromelijk aan de laars gelapt en daardoor komen de muziek liefhebbers alsmaar later naar de "Blauwe Kater" afgezakt. Opmerkelijk vandaag geen Lollipop League maar daadwerkelijke blues liefhebbers en dat scheelt uiteraard een slok op de borrel. Tijd om eraan te beginnen en dat doen ze met "Outside Woman Blues" van Blind Joe Reynolds. Magistrale opbouw van dit bluesje waarbij Matt in de aanloop van het nummer zijn resonator rond de nek komt te hangen. De invulling van de howlin' harp van Olivier doen rillingen ontstaan en zowaar is het stil hier in de Kater.

"Sideways" is dan eentje van de hand van de meester zelf en je voelt het al meteen tot in je kleinste teen dat het een midnight special zou gaan worden. Jazz en Blues worden door deze vier "krakken" moeiteloos in elkaar verweven met als uitkomst Fusion en deze "Sideways" kan zonder al teveel discussie worden ondergebracht als een "Tin Pan Alley" bluesje. Alsof we nog niet genoeg van onze sokken werden geblazen halen "Matt T Mahony" en de zijnen een oudje van Cream uit de muzikale legacy. Met deze uitstekend knappe vertolking van "Politician" komen ze aan te tonen welk niveau er hier vanavond wordt gehaald.

Het volledig nieuwe nummer 'I Don't Want To Do" hoort thuis in de categorie psychedlische blues en brengen menige liefhebber hier vanavond aan de rand van een muzikaal orgasme. De grooves van Olivier op de chromatische harp lijkt geen grenzen te kennen en het subtiel beroeren van Matt's six strings lijkt voor hem wel kinderspel, voor ons magistraal mooi met een welverdiend applaus tot gevolg en tijd voor champagne & reefer.

Ook set 2 brengt ons een hoogstaande blend van blues 'n jazz met het heerlijke "Jive Samba" van Natt Adderley en de aanstekelijke harp vibraties van Olivier en de uitmuntende gitaarlicks van "Matt T Mahony". Ook met Matt's eigen jazzy original "Shut Down" is het haast onwaarschijnlijk dat dit Belgisch is en daar mogen we best trots op zijn. Afsluiter van deze "enchanted evening" is dan weer een bluesje dat we allen wel kennen, en met Willie Dixon's "Little Red Rooster" beleefden we hier zowaar één van de beste "Blue Mondays" ooit...op muzikaal vlak wel te verstaan ;-)

Let me put you wise, this was as cool as Elvis and Ice Tea...